The Stages of Genocide Denial in Farsi:
مراحل یا واکنش‌های معمول برای افرادی که نسل‌کشی را انکار می‌کنند اغلب از یک الگو پیروی می‌کنند.
1. زیر سؤال بردن مقیاس: انکارکنندگان نسل‌کشی اغلب با زیر سؤال بردن مقیاس نسل‌کشی شروع می‌کنند، مدعی هستند که تعداد قربانیان اغراق‌آمیز است.
2. چالش نیت: انکارکنندگان نسل‌کشی استدلال می‌کنند که اقدامات عمدی نبوده یا نیت نابودی یک گروه وجود نداشته است، که این یک جزء کلیدی در تعریف نسل‌کشی است.
3. مقصر دانستن قربانیان: انکارکنندگان نسل‌کشی ممکن است ادعا کنند که قربانیان خود مسئول سرنوشت خود بودند یا خشونت را تحریک کرده‌اند.
4. برجسته‌سازی خشونت متقابل: انکارکنندگان نسل‌کشی هرگونه اعمال خشونت‌آمیز توسط قربانیان یا دیگران را برای ایجاد یک روایت از “انتقام موجه” یا “درگیری دوطرفه” برجسته می‌کنند.
5. تأکید بر انگیزه‌های سیاسی: انکارکنندگان نسل‌کشی ادعا می‌کنند که ادعاهای نسل‌کشی با انگیزه‌های سیاسی یا برای کسب سود سیاسی ساختگی هستند.
6. مناقشه با اجماع تاریخی: انکارکنندگان نسل‌کشی اجماع تاریخی موجود را با استناد به نظریه‌های حاشیه‌ای یا تاریخ‌نگاران نامعتبر به چالش می‌کشند.
7. درخواست برای ‘تحقیقات بیشتر’: انکارکنندگان نسل‌کشی اصرار دارند که تحقیقات بیشتری لازم است، اغلب به عنوان راهی برای تأخیر در پذیرش و اقدام.
8. مقایسه‌های نادرست: انکارکنندگان نسل‌کشی سعی می‌کنند مقایسه‌های گمراه‌کننده‌ای با وقایع دیگر انجام دهند تا منحصر به فرد بودن یا شدت نسل‌کشی را کم‌اهمیت جلوه دهند.
9. تضعیف شهود و بازماندگان: انکارکنندگان نسل‌کشی اعتبار بازماندگان و شهود را از طریق ترور شخصیت یا نظریه‌های توطئه به چالش می‌کشند.
10. بازنویسی تاریخ: انکارکنندگان نسل‌کشی سعی می‌کنند تاریخ را بازنویسی کنند تا نسل‌کشی را حذف یا کم‌اهمیت جلوه دهند، اغلب از طریق آموزش، تبلیغات یا سانسور.
11. ادعای سرکوب مذهبی: افرادی که نسل‌کشی را انکار می‌کنند ممکن است پیشنهاد دهند که ادعاهای نسل‌کشی در واقع ریشه در تبعیض مذهبی علیه آن‌ها دارد.
لیست ساده شده مراحل برای ترجمه
1. زیر سؤال بردن مقیاس
2. چالش نیت
3. مقصر دانستن قربانیان
4. برجسته‌سازی خشونت متقابل
5. تأکید بر انگیزه‌های سیاسی
6. مناقشه با اجماع تاریخی
7. درخواست برای ‘تحقیقات بیشتر’
8. مقایسه‌های نادرست
9. تضعیف شهود و بازماندگان
10. بازنویسی تاریخ
11. ادعای سرکوب مذهبی
این مراحل همیشه خطی نیستند و می‌توانند به روش‌های مختلف برای انکار یا کم‌اهمیت جلوه دادن واقعیت یا شدت نسل‌کشی استفاده شوند.